Als bedrijf dat zich specialiseert in de werelden van printers, inkt en papier is het voor ons niet meer dan vanzelfsprekend dat we razend enthousiast waren voor de komst van 3D printers. Niet alleen opent dit een wereld van nieuwe mogelijkheden, maar het geeft ons ook de kans nieuwe kennis op te doen over de vooruitgang in de printtechnieken. Zodoende hebben wij een Kickstarter programma ondersteund voor de ontwikkeling van de Robo3D. Dit is een compleet van de grond af ontworpen en gebouwde printer die precies valt tussen de grote industriële modellen en de kleine low-budget modellen. Zodra deze machine bij ons binnenkwam, hebben we deze direct op de toonbank gezet en begon het proces van installatie en calibreren van de machine. Hieronder volgen onze eerste indrukken en de uiteindelijke resultaten.
De Robo3D printer
Installatie
Het installeren van de Robo3D was, om het simpel te zeggen, raar. Het is een volledig nieuw apparaat met een USB aansluiting, maar voordat deze communiceerde met de computer moest er eerst een driver geïnstalleerd worden om de USB poort naar een virtuele COM port om te zetten. COM poorten zijn de aansluitingen die bij printers uit de jaren 80 en 90 gebruikt werden, de enorme dikke langwerpige stekkers. Het zal vast een zeer goede reden hebben, maar in de wereld van USB3.0, Glasvezel en Wi-Fi, is het uitzonderlijk raar om een virtuele COM poort te moeten maken voordat de printer door de computer herkend wordt.
De aanbevolen printsoftware is Repetier-Host. Dit is een programma dat van een 3D ontwerp in STL formaat allemaal lijntjes kan maken en de printer de opdracht kan geven welke route er afgelegd moet worden om het object te printen. Dit wordt gedaan met behulp van de Plug-in Slic3r. De software communiceert geweldig en de printer reageert snel op alle input. Het enige grote nadeel is dat het elke keer opnieuw volledig ingesteld moet worden op een nieuw printertype of een nieuw soort filament. Dit maakt het vervangen van het filament een langdurige klus, hier gaan we later wat dieper op in.
De printer software – Repetier Host.
Calibratie
De calibratie van de Robo3D is ook een aardig precies klusje. De machine moet zo ingesteld zijn dat de printkop niet het printbed raakt tijdens het printen, het plastic filament moet er in een keurige constante stroom uitvloeien en niet ophopen in de printkop zelf. Om dit voor elkaar te krijgen, moet de printkop handmatig naar beneden geschroefd worden tot hij een millimeter boven het printbed hangt. Hierna moet een schroef aan de zijkant van de machine naar beneden geschroefd worden, tot deze een sensor raakt die aangeeft dat de printkop niet verder naar beneden kan. Helaas is dit een heel onbetrouwbaar proces door de breedte van de machine. Er zit vaak een te groot verschil in hoogte aan de linkerkant en aan de rechterkant.
Aan de hand van de grote staven met schroefdraad, verhoog of verlaag je de printkop.
Filament
De bovengenoemde stappen kunnen snel 2 uur innemen. Dit zijn 2 uren van frustratie en ongeduld omdat je graag wil printen, en je je niet bezig wil houden met al deze technische instellingen. Helaas is dit nog niet voorbij, want nu komt veruit het moeilijkste en meest frustrerende onderdeel. Het filament moet in de printkop gestopt worden en deze moet op de juiste temperatuur zijn voor de meest optimale print. Hier volgt een lijst met stappen die ik onderneem als ik het filament ga vervangen.
- Verwarm de printkop naar 200 graden. Dit zorgt ervoor dat het filament zal smelten in de printkop.
- Voer het filament door de printkop. Het is een moeilijk klusje om het filament door de printkop te krijgen, maar als er eenmaal een dunne sliert gesmolten plastic onder uit de printkop komt, weet je dat het goed zit.
- Verwijder het gesmolten plastic. Zo zorg ik ervoor dat het niet gaat kleven aan de printkop zelf, en het tijdens een print niet van de kop valt in mijn project.
Op dit moment draai ik eerst een testprint. Het meeste PLA filament print ik tussen de 200 en 210 graden voor de eerste laag, en tussen de 190 en 205 graden voor de tweede laag. Dit varieert per spoelfilament, ongeacht of het van dezelfde fabrikant en kleur is. Vandaar dat ik altijd eerst een testprint maak, een dobbelsteen, om te zien of de temperaturen goed zijn voor het filament. Maar hoe weet je of het te warm of te koud is?
- Te warm – Het filament krult omhoog en zal gaan buigen doordat het niet snel genoeg afkoelt. Je krijgt dus veel golven in de lijnen die geprint worden.
- Te koud – Het filament blijft niet plakken op de vorige lagen en krult mee met de printkop, in het Engels noemen ze dit Webbing.
Dit probleem betekent dat je filament te koud is – Foto van www.matterhackers.com
Een voorbeeld van een te hoge print temperatuur.
Mocht een van de bovengenoemde problemen voor komen, dan verhoog of verlaag ik de temperatuur met 5 graden. Mocht hierna het tegenovergestelde effect voorkomen, dan verander ik de temperatuur weer met 3 graden. Dit doe ik net zo lang tot ik een goed resultaat heb in mijn testprint. Hiervoor is dus een simpel testobject nodig en veel geduld, aangezien dit gedaan wordt met elke nieuwe rol filament.
Eerste print
Nu ik de machine heb afgesteld en de juiste temperaturen heb ingesteld voor het filament, kan ik beginnen met mijn eerste echte print. Ik laad het object in Repetier-Host, Slice het object met Slic3r en zorg dat de temperaturen juist zijn ingevoerd, mocht je mid-print er achter komen dat dit niet goed is opgeslagen, dan kun je helemaal opnieuw beginnen. Nu verwarm ik de printkop en zet ik hem op de startpositie. De print gaat pas starten als de juiste temperatuur is bereikt. Zodra dit het geval is, begint de print met een testrondje. Hierna stel ik de printkop echt goed af door hem nog iets te verhogen of te verlagen. Ik wil namelijk niet dat het filament als een mooie ronde cirkel op het printbed komt te liggen, maar ik wil dat het er plat op gedrukt wordt. Zo krijg ik de beste eerste laag, wat cruciaal is voor het hechten van alle volgende lagen. Vanaf dit moment kan de printer zijn gang gaan en het object gaan bouwen. De tijdsduur hiervan varieert aan de grootte van het object en hoever deze hol blijft of gevuld wordt. Een simpele dobbelsteen duurt een half uur, maar grotere en meer complexe designs kunnen enkele uren in beslag nemen.
Een Galaxy S3 telefoonhoes, geprint met de Robo3D in GlowGreen Filament.
Conclusie
Het is een prachtig apparaat wat een geweldig gespreksonderwerp is voor iedereen die onze winkel komt binnenlopen. Veel mensen staan met open mond gauw een half uur te kijken naar de printende machine. Ik print zelf alleen met PLA die naar mijn mening goede solide objecten oplevert zonder al teveel moeite. Helaas zijn eigenlijk alle 3D printers nog prototypes en is er veel werk en tijd nodig om deze goed af te stellen. De eerste paar prints zullen fout gaan en je zal wat filament verspillen opweg naar je ultieme object.
Mocht je zelf tegen problemen oplopen tijdens het printen, misschien werkt iets totaal niet of zijn je prints absoluut niet zoals je gehoopt had, neem dan gerust contact met ons op. Stuur een mail naar info@inktweb.nl of laat een reactie achter op dit bericht, misschien kunnen onze ervaringen je helpen met het oplossen van eventuele problemen.
Een paar muurpluggen zijn zo geprint, zo hangen onze kapstokken eindelijk stevig aan de muur!
About Inktweb.nl
- Web |
- More Posts(88)
welke soorten sensoren zitten er in een 3d printer? ik ben overal aan het zoeken om een printertje voor mezelf te bouwen als hobby, maar staat nergens welke er nou echt precies in zitten… zou echt heel erg veel helpen!!
Hi, ik heb al ongeveer een jaar een k8200 3D printer. Ik gebruik het om met ABS sensorhuisjes te drukken voor de meet- en regeltechniek. Alles gaat prachtig op extruder temp van 245C en een bed van 80C op de bovenkant na: deze is altijd wat droppig, dus niet glad te krijgen. Heb je enig idee hoe dat komt?
Ps. omkrullen is verledentijd met heatbed en Platik70 spray van Contact chemie, eigen ontdekking! (wel koud dus opspuiten en koudlaten drogen).
Alvast bedankt voor je hulp met mijn bovenkanten van de prints!
Cor
Hi,
Is het mogelijk om een 3d print (niet te hoog) te plakken aan een kunststof laptop cover( voor als design)?
Hoop wat van u te horen,
Groetjes, Fatma
Ik heb een UP! mini 3D printer, die alleen met ABS plastic op hoge temperatuur print, en heb al vaak een verstopte nozzle of spuitmond gehad. Ik heb een extra exemplaar erbij gekocht. Is de ene verstopt dan leg ik die 24 uur in de aceton, terwijl ik er de andere (schone weer opschroef). Je moet wel goeie sterke aceton hebben (van de drogist).
Ik print tamelijk veel en kan dan gemiddeld zo’n week vooruit met één nozzle voordat ie weer verstopt raakt.
Nadat de nozzle uit de aceton is gehaald, even met een naald het resterende filament eruit pulken. Doorblazen en in het licht houden om te zien of je er ook werkelijk doorheen kunt kijken. Het afschroeven van de nozzle moet gebeuren als hij heel erg heet is, zo’n 260 – 270 graden. Goeie handschoenen zijn een must! Ook het opschroeven van de nozzle moet gebeuren bij deze hoge temperatuur. Vandaar een extra exemplaar, zodat ik meteen kan afschroeven en opschroeven :).
3D printen is echt uitproberen, vallen en opstaan, de ene frustratie na de andere en uiteindelijk toch ook weer erg leuke prints (van je eigen fantasie-ontwerpen) in je hand houden. Ik ben zo ook begonnen met m’n eerste computer in de jaren tachtig van de vorige eeuw.
Pionieren :)
Sukses
Vraagje,
ik ben zelf bezig met een PP3DP 3 d printer,
heb al wat gemaakt maar nu geeft de kop geen materiaal meer door,
kan het dat deze verstopt zit ?
en hoe krijg je hem dan schoon ?
ik heb wel het idee dat de kop warm wordt,
mag ik eens horen?
vr.gr.,
wim klootwijk
Beste Wim
Het kan inderdaad gebeuren dat de printkop verstopt raakt. Als de onderkant van de kop warm wordt dan is er niks mis met het warmte element. Het kan zijn dat het filament niet goed de extruder wordt ingevoerd. In de extruder zit een tandwiel die het filament grijpt en naar beneden trekt. Kijk of deze misschien verstopt zit waardoor het filament niet gegrepen wordt. Zie hier een foto: http://www.takeaparts.com/teardown/files/cache/0d4ebd90007f7f5b47577cf260520490.JPG
Probeer ook de printer te verwarmen tot de maximum temperatuur, waarschijnlijk 230 graden, en duw dan handmatig het filament door de printkop om deze leeg te krijgen.
Ik heb tevens gehoord van mensen die met een gitaarsnaar het filament uit een verwarmde printkop duwen, maar dit heb ik zelf nog nooit geprobeerd. Het is misschien eens de moeite waard mocht je de printer niet aan de praat krijgen.
Hopelijk heb je wat aan deze tips!
Dat van die USB-poort kan ik wel verklaren. Hoogstwaarschijnlijk is de controller van dit apparaat een Arduino of een kloon daarvan. Als je als fabrikant van een USB-device je eigen factory-id en device-id wil, dan moet je daarvoor een dure licentie kopen bij het USB-consortium. Door die constructie met die virtuele seriële poort omzeilen ze dat.
Compleet nieuw en van de grond af ontworpen ? Hij lijkt toch wel erg op een Reprap of een Makerbot.
Wat is er nieuw ?
Gaaf om te horen hoe het werkt met de USB rechten. Zoals je het zo uit legt is dat inderdaad erg logisch en een goede oplossing. Het apparaat gebruikt inderdaad en Arduino controller.
Deze printer is, volgens de fabrikant en onze eigen bevindingen, gemaakt als een goedkoper alternatief voor de, toen nog, erg dure printers. Op dit moment lijkt het heel veel op de andere veel voorkomende printers maar qua prijs zit deze ver onder de Reprep, Makerbot of Ultimaker. Toch maakt deze printer mooie prints en heeft het weinig problemen tijdens het printen. Wel moet ik hierbij vermelden dat ik zelf de hot-end heb vervangen met een E3Dv5.